Public Project 3
Το μάθημα αποσκοπεί στη καλλιέργεια της ομαδικότητας και της συλλογικής εργασίας. Από την πρώτη κιόλας συνάντηση με το module leader Φώτη Παπαθεοδώρου μας ανατέθηκε να σκεφτούμε σε ατομικό επίπεδο μία ιδέα, η οποία θα μπορούσε να υλοποιηθεί συλλογικά με κοινό άξονα αυτό της μουσικής τεχνολογίας αλλά με θέμα ελεύθερο. Στη συνέχεια έπρεπε να παρουσιάσουμε τις ιδέες αυτές στη τάξη και να δημιουργηθούν ομάδες, τουλάχιστον δύο ατόμων, των οποίων τα μέλη θα έχουν παρόμοιο όραμα και θα δουλέψουν ομαδικά με σκοπό την διεκπεραίωση του εκάστοτε επιλεγμένου θέματος εργασίας. Η επικοινωνία και η συνεργασία με καλλιτέχνες και επαγγελματίες του χώρου της τέχνης κρίνονται απαραίτητες για την δημιουργία του μουσικοτεχνολογικού έργου της κάθε ομάδας.
Αρχική ιδέα
Η ομάδα μας έχει διαμορφωθεί από τις 11/11/24 όταν, κατά τη πέμπτη εβδομάδα μαθημάτων, ο Νικόλας Βάρδας εξήγησε την ιδέα του για το public project στη τάξη. Αυτό που πρότεινε ήταν η οργάνωση μιας έκθεσης φωτογραφίας συνυφασμένη με μουσική. Πιο συγκεκριμένα, η ανάθεση σε φωτογράφους να αποτυπώσουν καλλιτεχνικά το ηχητικό αποτέλεσμα που θα προέρχεται από ηχογραφήσεις πεδίου και τη δημιουργική επεξεργασία αυτών. Το θέμα των ηχογραφήσεων πεδίου θα είναι το αστικό ηχοτοπίο της Αττικής, όπως αυτό ακούγεται από διαφορετικά μέρη της πόλης.
Ο Βασιλειάδης Νίκος, Παυλίδης Παύλος και εγώ νιώσαμε την έλξη για την ιδέα του Νικόλα και την ίδια μέρα αποφασίσαμε να δουλέψουμε μαζί.
Ξεκινήσαμε να συζητάμε διάφορες ιδέες σχετικές με την υλοποίηση του progect όπως σε ποια σημεία και ώρες θα γίνουν οι ηχογραφήσεις, τι στυλ φωτογραφίας θα ζητήσουμε από τους φωτογράφους, αν θα αφήσουμε το θέμα ελεύθερο, ποιοι θα είναι οι φωτογράφοι, πώς θα είναι το layout της έκθεσης, πως ο επισκέπτης θα μπορέσει να ακούσει τις συνθέσεις και άλλα.
Καταλήξαμε στο ότι ο επισκέπτης θα φέρει τα ακουστικά του και σαρώνοντας ένα QR code το οποίο θα τον παραπέμπει στο OneDrive streamer. Κάθε σύνθεση θα αντιστοιχεί σε ένα QR code, επομένως σε κάθε κάδρο θα υπάρχει ένα QR το οποίο πρέπει να είναι ευδιάκριτο. Συμφωνήσαμε ότι 10 με 15 cm θα ήταν μια καλή διάσταση.
Μετά από μια άλλη συζήτηση με τα μέλη της ομάδας, καταλήξαμε ότι το όνομα μας θα είναι "Show me the sound". Το όνομα για το έργο "Άκου να δεις" ήταν ιδέα του Παύλου.
Ηχογραφήσεις Πεδίου
Είχα στη κατοχή μου ένα ZOOM H1n hand recorder από προηγούμενα χρόνια. Αφού αγόρασα μια micro sd card των 32 mb και ένα pop filter, βρήκα τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας μου στο κέντρο της Αθήνας (Πανεπιστήμιο, Εξάρχεια, Ομόνοια), όπου έγιναν και οι πρώτες ηχογραφήσεις. (18/11)
Την επόμενη ημέρα η ομάδα μου απέκτησε ακόμα δύο recorders. Το ένα ήταν αγορά του Παυλίδη και το δεύτερο μας το δάνεισε ο εισηγητής.
Λίγες μέρες αργότερα (21/11), Βάρδας και Βασιλειάδης ανέβηκαν στον Υμηττό με αποτέλεσμα τις επόμενες ηχογραφήσεις και ο Παυλίδης (23/11) έκανε κάποιες ηχογραφήσεις σε εκκλησιαστικό περιβάλλον. Στο μεταξύ εγώ βρέθηκα στο Πειραιά ηχογραφώντας τον ήχο του ηλεκτρικού και της τριγύρω περιοχής. Τις ηχογραφήσεις αυτές τις έχω συγχωνεύσει σε ένα φάκελο μαζί με άλλες ηχογραφήσεις από γειτονιές που έκανα στη πορεία. Παρακάτω υπάρχουν σύνδεσμοι για όλες τις ηχογραφήσεις που κάναμε συνολικά.
Σπυρόπουλος: Hill 1, Hill 2, Roadworks in neighborhood, Peace and Frienship stadium
Βάρδας: Balcony, Flea market
Παυλίδης: Laiki agora, Train station, Hospital, Rain, City center
Φωτογράφοι
Στα πλαίσια του μαθήματος θα δημιουργήσει ο καθένας μας από δέκα ηχητικές συνθέσεις. Ωστόσο, για λόγους λειτουργικότητας και διάρκειας, ο εισηγητής μας συμβούλεψε να εκθέσουμε τρεις ο καθένας, άρα δώδεκα στο σύνολο. Η κάθε μια από αυτές τις συνθέσεις θα περιγράφεται από τέσσερις διαφορετικές εικόνες. Επομένως χρειαζόμαστε τέσσερις φωτογράφους όπου ο καθένας θα τραβήξει δώδεκα φωτογραφίες. Σύνολο σαράντα οκτώ φωτογραφίες.
Εγώ πρότεινα τον πρώτο φωτογράφο Κώστα Δαλακούρα και ο Βασιλειάδης πρότεινε τη δεύτερη Ειρήνη Σταμούλη. Ο τρίτος, Παναγιώτης Μαΐδης, προτάθηκε από τον εισηγητή και μπήκε στο project μετά από επικοινωνία με το Βάρδα. Η τέταρτη, Έλενα Λεύκοβιτς είναι επίσης γνωστή μου, οπότε αφού της εξήγησα το πλάνο μας, μπήκε επίσης στο project.
Στις αρχές του Δεκέμβρη έφτιαξα μία ομαδική συνομιλία με όλα τα μέλη του project με σκοπό να βρεθούμε όλοι μαζί και να οργανωθούμε. Η συνάντηση έγινε τελικά στις 13/12/2024 με δύο από τους τέσσερεις φωτογράφους και όλα τα μέλη των show me the sound. Τα πορίσματα αυτής της συζήτησης ήταν τα εξής:
- Οι διαστάσεις των φωτογραφιών πρέπει να είναι τουλάχιστον 29,7 x 42 cm (Α3) προκειμένου να μη φαίνονται μικρές αλλά να μην ξεπερνούν το ένα μέτρο σε ύψος για να είναι εύκολο ν δει κάποιος και τις τέσσερεις φωτογραφίες με την ίδια ευκολία, από το ίδιο ύψος. Με διάσταση Α3 έχουμε κατά προσέγγιση ένα κάδρο 60 x 80 cm. Με την προσθήκη του QR code (15 cm) και μικρών διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στις φωτογραφίες, θα έχουμε προσεγγιστικά κάδρα 75 x 85 cm.
- Οι φωτογραφίες θα είναι όλες σε οριζόντιο προσανατολισμό (landscape)
- Η τύπωση πρέπει να είναι matte προκειμένου να αποφύγουμε το φαινόμενο της αντανάκλασης των φώτων της έκθεσης πάνω στις φωτογραφίες.
- Η τύπωση θα γίνει σε K-fix, ένα αφρώδες υλικό πάχους ενός εκατοστού, εξαιρετικά ελαφρύ και φθηνό.
- Θα αναλάβει την τύπωση η εταιρία του πατέρα της Ειρήνης Σταμούλη, μετά από ηχητική κλίση που έγινε ενώπιών όλων μας.
Συνθέσεις / Ηχοτοπία
- Η πρώτη μου μουσική σύνθεση είναι το Thought Barriers το οποίο είναι αποτέλεσμα δημιουργικής επεξεργασίας των ηχογραφήσεων πεδίου. Οι χαρακτηριστικοί ήχοι που ακούγονται στη σύνθεση είναι: Train passing, Water dripping, Gallery beside the road 3, Starting car, Digging machine 2, Little traffic - park near road - bus sounds.
- Το Glitch City είναι η δεύτερη σύνθεση που έκανα για την έκθεση. Κάποιοι από τους χαρακτηριστικούς ήχους που ακούγονται είναι: Waiting room, Waiting room 2, Birds 2, Tour guide, Museum hall, Pastry shop next to the road 2, Diesel engine close up, Underground train arrival, Quiet alley, Ψάλτες 2, 1 euro. Το τελευταίο μουσικό θέμα έχει προκύψει από επεξεργασία της ηχογράφησης Train doors closing - phone ringing και μιας προσθήκης MIDI πιάνου (Ableton Grand Piano) η οποία παίζει σχεδόν την ίδια μελωδία με το τηλέφωνο.
- Η τρίτη σύνθεση είναι το Rise of Discipline η οποία είναι και η πιο σκοτεινή και μία από τις αγαπημένες μου. Ο πιο χαρακτηριστικός ήχος που ακούγεται είναι: Printing machine. Η συγκεκριμένη ηχογράφηση έγινε στα Εξάρχεια στις 18/11 μέσα σε ένα παλιό κατάστημα τύπωσης πάνω σε ύφασμα και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον ρυθμικά. Αφού έκανα edit και loop, ώστε να τονίσω την επαναληψιμότητα της μηχανής τύπωσης, δημιούργησα το beat του τελευταίου μέρους της σύνθεσης.
Χώρος έκθεσης
Ο χώρος της έκθεσης είναι μέρος της έρευνας του project και αφορά όλους τους φοιτητές και από τις τέσσερις ομάδες του τρίτου έτους. Η έκθεση φωτογραφίας θα είναι μέρος μιας μεγάλης έκθεσης η οποία θα φιλοξενήσει τα τέσσερα καλλιτεχνικά έργα του τρίτου έτους. Η πρώτη ιδέα μου για χώρο ήταν ο χώρος ΠΛΥΦΑ με τον οποίο επικοινώνησε στις 22/11 ο Νίκος Βάρδας και κανόνισε συνάντηση η οποία συνέβη στις 28/11. Ωστόσο κανονίσαμε και δεύτερη συνάντηση με άλλο χώρο. Το Palm Tree MCA στο Νέο Κόσμο το οποίο βρήκαμε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης μετά από μικρή σχετική έρευνα, στο οποίο πήγαμε στις 4/12. Το Palm Tree MCA μας άρεσε περισσότερο και ήταν πιο φθηνό. Όμως και οι δύο χώροι είχαν το εξής πρόβλημα: Δεν μας επιτρεπόταν να τρυπήσουμε τοίχους για να κρεμάσουμε τις φωτογραφίες. Ακυρώσαμε το ΠΛΥΦΑ ούτως ή άλλως για οικονομικούς λόγους και συνεχίσαμε να σκεφτόμαστε τρόπους τοποθέτησης των φωτογραφιών στο Palm Tree.
Η ιδέα μας μέχρι και τις 16/12, που τελικά δοκιμάστηκε και απέτυχε, ήταν να κρεμάσουμε τα κάδρα με τις φωτογραφίες από ένα οριζόντιο ως προς το έδαφος σχοινί, το οποίο θα ήταν δεμένο και τεντωμένο από δύο βάσεις στις γωνίες του τοίχου που θα χρησιμοποιούσαμε. Καλή ιδέα αλλά αρκετά φιλόδοξη μιας και η βαρύτητα δεν άφηνε το σχοινί να παραμείνει τεντωμένο.
Την ίδια μέρα μιλήσαμε με άλλο χώρο μετά από πρόταση του εισηγητή, τον χώρο ''Ζωγραφίζω'' στο κέντρο της Αθήνας. Στις 19/12 τα μέλη της ομάδας μου μαζί με κάποια μέλη από της άλλες ομάδες συναντήθηκαν στον παραπάνω χώρο. Εκεί γεννήθηκε η ιδέα από τον Γιώργο Μπάτζιο, μέλος της ομάδας SoundFlex, να κάνουμε την έκθεση στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στο οποίο εργάζεται. Τα παιδιά πήγαν στο χώρο και η έκθεση οριστικοποιήθηκε για τις 17/01.
Προς τα τέλη του Δεκέμβρη οι δύο από τους τέσσερεις φωτογράφους, ο Παναγιώτης και η Έλενα αποχώρησαν από το project για προσωπικούς λόγους.
Τύπωση
Στις 10/1, όπως είχαμε συνεννοηθεί με τους δύο πλέον φωτογράφους, λάβαμε όλες τις φωτογραφίες σε ένα κοινόχρηστο OneDrive φάκελο τον οποίο είχαμε κοινοποιήσει στην ομαδική μας συνομιλία στο instagram. Με την αποχώρηση των φωτογράφων, είναι προφανές ότι έπρεπε να αλλάξει και το layout και το μέγεθος των K-fix. Οι δύο φωτογραφίες θα είναι στοιχισμένες κάθετα και διαχωρίζονται από μία λευκή γραμμή πάχους 1 cm. Πάνω απ' τη πρώτη φωτογραφία του εκάστοτε κάδρου θα υπάρχει άλλη μια λευκή διαχωριστική γραμμή πάχους 1 cm και πάνω από αυτή θα βρίσκεται το QR code. Το QR θα είναι ένα τετράγωνο 15 x 15 cm. Στα δεξιά του QR θα βρίσκονται οι πληροφορίες για τους επισκέπτες με την εξής σειρά από πάνω προς τα κάτω: όνομα σύνθεσης, ονοματεπώνυμο συνθέτη, ονοματεπώνυμο φωτογράφου πάνω φωτογραφίας, ονοματεπώνυμο φωτογράφου κάτω φωτογραφίας. Τέλος, περιμετρικά θα υπάρχει μια ακόμα λευκή γραμμή που θα βοηθήσει την οριοθέτηση των φωτογραφιών πάνω στο K-fix.
Ο φάκελος που στάλθηκε στην εταιρία προς τύπωση.
Η τύπωση ολοκληρώθηκε στις 13/1 και ο Βασιλειάδης παρέλαβε τα K-fix από την Σταμούλη.
Press Kit
Λίγες μέρες πριν την έκθεση τυπώθηκε το leaflet με τις σχετικές οδηγίες για τους επισκέπτες το εξώφυλλο του οποίου είναι και η αφίσα της έκθεσης. Στις 15/1 το πρωί και μετά από σχετική επικοινωνία, ο Βάρδας μίλησε με ένα κατάστημα εκτυπώσεων (Διάγραμμα) με σκοπό την τύπωση ενός banner και 100 flyers τα οποία ήταν έτοιμα την επόμενη μέρα το απόγευμα. Το κόστος ήταν 150 ευρώ και πληρώθηκε από όλους τους σπουδαστές συλλογικά.Επιπλέον φτιάξαμε και ένα δελτίο τύπου το οποίο στείλαμε στους υπεύθυνους του προγράμματος του κολλεγίου, κύριο Πετρόλια και κυρία Ρεμούνδου και κοινοποιήσαμε στα social media.
Στήσιμο έκθεσης
Τη Πέμπτη 16/1 συγκεντρωθήκαμε στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης για να δούμε το χώρο και να αποφασίσουμε πως θα στήσουμε την έκθεση. Η διαδικασία τελικά ήταν πολύ απλή, καθώς η συγκεκριμένη αίθουσα στον πρώτο όροφο του ιδρύματος είναι ιδανικά διαμορφωμένη για να φιλοξενεί τέτοιου είδους εκθέσεις. Στο σύνδεσμο φαίνεται το timelapse από εκείνη την ημέρα.
Έκθεση Beyond Silence
Στις 17/1, φτάνοντας στις 14:00 στο ίδρυμα, έλαβα μια πολύ θετική αύρα από όλα τα παιδία, τα οποία ήταν ήδη εκεί. Αφενός επειδή ένα μεγάλο project έφτανε στο τέλος, αφετέρου επειδή το στήσιμο και όλα τα διαδικαστικά είχαν ολοκληρωθεί με αρκετά μεγάλη επιτυχία.
Στα social media είχαμε ήδη όλοι κοινοποιήσει τις ώρες στις οποίες θα διεξαχθεί η έκθεση (10:00 - 22:00) οπότε ο κόσμος δεν άργησε να έρθει. Από τις 15:00 και μετά υπήρχε κίνηση στο χώρο από ένα συνδυασμό γνωστών μας αλλά και μη. Γύρω στις 18:00 όλοι οι σπουδαστές ανά ομάδα είπαμε μερικά λόγια μπροστά σε κάμερα για τα project μας, όπως ποια ήταν η αρχική ιδέα και πως την υλοποιήσαμε.
Ένα βίντεο από την παρουσίαση της ομάδας μου και τα αρχεία ήχου.
Σε προσωπικό επίπεδο έμεινα πολύ ευχαριστημένος από το αποτέλεσμα της δουλειάς μας. Αυτό ωστόσο που θεωρώ σημαντικότερο είναι το γεγονός ότι μέσα από συγκεκριμένες συζητήσεις με τους επισκέπτες, η ομάδα μου και εγώ εμπνευστήκαμε και οραματιστήκαμε το μέλλον του project, το οποίο μοιάζει πολλά υποσχόμενο.
Comments
Post a Comment