Μεταξύ χορογράφου και μουσικού
Μέσα από τη μακροχρόνια τριβή μου με σύγχρονους χορευτές, προκύπτει ένας προβληματισμός μου που αφορά στην επικοινωνία μεταξύ των δύο αυτών τεχνών στα πλαίσια της δουλειάς και της συνεργασίας. Η γεφύρωση της γλώσσας του χορογράφου, που επικοινωνεί τις ιδέες του και ανάγκες του έργου, και της γλώσσας του μουσικοσυνθέτη, αποτελεί ένα θέμα μελέτης για το οποίο δεν υπάρχει σαφής έρευνα, αλλά υπάρχουν παραδείγματα. Οι δύο καλλιτέχνες μπορεί να είναι πλήρως καταρτισμένοι στο τομέα τους, ωστόσο αυτό δε συνεπάγεται την αρμονική συνεννόηση και την κοινή καλλιτεχνική αντίληψη.
Μέσα από την TEDx ομιλία που θα κάνω στις 05/05/2025, θέλω να θίξω αυτό το προβληματισμό και να αναφερθώ σε πιθανές ερωτήσεις και αποφάσεις που χρειάζεται να συμβούν μεταξύ χορογράφου και συνθέτη, έτσι ώστε να έρθουν σε μία υγιής ισορροπία σύντομα και αποτελεσματικά.
Ένα χορευτικό έργο είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Γέννηση, αναπνοή (παλμός), ανάπτυξη, θάνατος. Το ίδιο και μια μουσική σύνθεση. Η μουσική ενός χορευτικού έργου οφείλει να πάλλεται σύμφωνα με την αισθητική του έργου, εξυπηρετώντας τις ανάγκες του, χωρίς να αναφέρομαι καθόλου σε μουσικούς και χορευτικούς όρους (μελωδίες, φράσεις, μέτρα, επανάληψη, συγχρονισμός). Οι δύο οργανισμοί είναι ουσιαστικά ένας. Το οπτικοακουστικό αποτέλεσμα είναι καλό να εκφράζει διαφορετικές πτυχές του ίδιου οργανισμού, επιτρέποντας στο κοινό να βυθιστεί στο "κόσμο" της παράστασης, να αντιληφθεί τα νοήματα και να αισθανθεί την "έκσταση".
Μουσική: Νότα >> Μοτίβο >> Μελωδία/ρυθμός >> Μέρη >> Έργο >> Περιβάλλον
Χορός: (1) Κίνηση >> Μοτίβο/φράση, ανάπτυξη >> Χορογραφία/ες >> Μέρη >> Έργο >> Περιβάλλον
Comments
Post a Comment